نویسنده (ها): کاندوی سخت
در ابتدا منتشر شده در به سمت هوش مصنوعیبشر
شبکه ای از سیستم های هوش مصنوعی متشکل از دستیاران مجازی ، موتورهای توصیه و عوامل روباتیک را تصور کنید که همه به تنهایی کار می کنند. اما “همگام” نیست. هر بار که با یکی در تعامل هستید ، باید از ابتدا شروع کنید ، از انتخاب های قبلی خود ، تعامل اخیر یا حتی ایده ای که در آن فعالیت می کند ، بی خبر باشید. نتیجه؟ فرآیندهای غیر ضروری ، تجربیات ناخوشایند و فرصتی برای لذت بردن از اتوماسیون ماشین واقعی را از دست داد. این قیمتی است که ما باید برای از دست دادن زمینه بپردازیم و در دنیای AI-محور امروز به یک چالش مهم تبدیل شده است.
بیایید وارد دنیای پروتکل زمینه Model Model (MCP) شویم ، روشی نوآورانه که نوید می دهد که نحوه تعامل و همکاری سیستم های AI را بازسازی کند. MCP یک چارچوب استاندارد است که برای به اشتراک گذاری داده های متنی در مدلها امکان پذیر است و از تداوم ، انسجام و اتصال در این اکوسیستم های پیچیده هوش مصنوعی اطمینان حاصل می کند.
چرا اکنون این موضوع در مقایسه با گذشته است؟ همانطور که می دانیم ، هوش مصنوعی در همه چیز بیشتر از خدمات درمانی گرفته تا سیستم های خودمختار تعبیه می شود ، نیاز به تقسیم زمینه هوشمند فقط یک راحتی فنی نیست ، بلکه یک نیاز اساسی است. بدون آن ، حتی قدرتمندترین مدل های هوش مصنوعی در سیلوها فعالیت می کنند ، قادر به استفاده از دانش جمعی یا حفظ استمرار کاربر نیستند.
در این وبلاگ ، ما … وبلاگ کامل را به صورت رایگان در رسانه بخوانیدبشر
منتشر شده از طریق به سمت هوش مصنوعی