از آنجایی که شرکت‌های خدمات حرفه‌ای بیشتر و بیشتر به ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای استفاده مؤثرتر از کارکنان دانش تکیه می‌کنند، ما شاهد تکرار چرخه‌ای گفتگو در مورد اینکه چگونه شرکت‌های خدمات حرفه‌ای برای خدمات خود هزینه می‌کنند و اینکه آیا این آخرین موج فناوری بر قیمت‌گذاری سنتی تأثیر می‌گذارد، هستیم. مدل هایی مانند ساعت قابل پرداخت.
گردش کار و تحویلی که قبلاً چندین روز طول می‌کشید و/یا متخصصان تکمیل می‌شدند، اکنون می‌توانند در عرض چند ساعت حل شوند. آیا این «اهرم» به کمک فناوری یک معمای قیمت گذاری برای شرکت های خدمات حرفه ای ایجاد می کند؟ اگر چنین است، چگونه می‌توان انتظار داشت که مدل‌های قیمت‌گذاری شرکت‌های خدمات حرفه‌ای در دهه آینده تکامل یابد و چه معنایی برای سازمان‌های خدمات حرفه‌ای و مشتریانشان خواهد داشت؟
ساعت های قابل پرداخت به جایی نمی رسند
کسانی که فکر می کنند ظهور هوش مصنوعی به معنای پایان ساعت قابل پرداخت است، بهتر است دوباره خود را با شوخ طبعی قدیمی آشنا کنند: “شایعات مرگ من بسیار اغراق شده است”.
ساعت قابل پرداخت یک شبه از سازمان های خدمات حرفه ای ناپدید نمی شود. این یک مدل تجاری بسیار مقاوم است و به احتمال زیاد گزینه ای برای تحویل کار برای یک دهه دیگر در کنار سایر مدل ها خواهد بود.
تا آن نقطه، گشایش بیشتری برای ترتیبات جدید کارمزد – که به طور سنتی ترتیبات هزینه های جایگزین نامیده می شود، از جمله مفهوم قیمت گذاری مبتنی بر ارزش مانند ترتیبات هزینه ثابت – برای انواع خاصی از کار وجود خواهد داشت.
یک رویکرد تکاملی
می توان از هوش مصنوعی برای کارهای پرحجم و تکراری استفاده کرد. برای مثال، هوش مصنوعی باید در بررسی صدها و صدها قرارداد در حین انجام یک تحقیق در یک شرکت حقوقی کاملاً نقش داشته باشد، زیرا می‌تواند آن وظیفه را به همان اندازه یک متخصص حقوقی و در کسری از زمان انجام دهد. این به وکلا اجازه می دهد تا روی تجزیه و تحلیل با ارزش بالاتر از معنای داده ها تمرکز کنند و به مشتری در مورد انتخاب های تجاری صحیح مشاوره دهند.
شرکت های خدمات حرفه ای به نوبه خود باید از قیمت گذاری مبتنی بر ارزش برای این نوع کار استفاده کنند. اما کارهای گران قیمت، با ارزش و بسیار استراتژیک؟ بر اساس هرگونه عدم قطعیت در کار به همان اندازه که نشان دهنده کار دانشی است که هوش مصنوعی نمی تواند انجام دهد، احتمالاً به صورت ساعتی یا ترتیبات مشابهی که بر اساس زمان تنظیم شده است، صورتحساب دریافت خواهند کرد.
معنای این امر برای مشتریان این است که یک استراتژی تکاملی ممکن است بهترین راه برای مدیریت بار کاری آنها باشد: ارائه کارهای معمول یا تکراری به شرکت ها یا تیم هایی که از هوش مصنوعی استفاده می کنند و می توانند قیمت ثابت جذابی را ارائه دهند و در عین حال کارهای ارزشمندتری را برای آنها رزرو کنند. تعهدات ساعتی قابل پرداخت
سوسیس چگونه درست می شود؟
اگر یک کارخانه سوسیس و کالباس ماشینی بخرد تا از سوسیس‌های دست‌ساز به سوسیس‌های تولید انبوه جهش کند، باید سوسیس برای مشتریان ارزان‌تر شود. این شرکت نمی تواند فقط هزینه ماشین آلات را به قیمت سوسیس اضافه کند.
این معمای قیمت گذاری است که سازمان های خدمات حرفه ای اکنون با هوش مصنوعی مولد با آن مواجه هستند. آنها فناوری را خریداری کرده اند که – در تئوری – باید خدمات آنها را ارزان تر کند. با این حال، مشتریان لزوماً مایل نیستند خطی را برای “استفاده از هوش مصنوعی” ببینند که قیمت را افزایش دهد – مگر اینکه سرمایه گذاری به شرکت اجازه دهد محصولات جدید را نوآوری کند، پیشنهادات خود را توسعه دهد و کسب و کار را طبق معمول بهبود بخشد.
نتیجه نهایی؟ برخی از کارها ممکن است از هوش مصنوعی استفاده کنند و ممکن است با هزینه ثابتی مناسب باشند، اما هنوز کارهای سفارشی بیشتری باید انجام شود، که احتمالاً از مدل‌های قیمت‌گذاری سنتی‌تری استفاده می‌کنند یا بسته به آنچه فروخته می‌شود، بر قضاوت انسان تکیه می‌کنند.
در نهایت، این راهی برای شرکت‌های خدمات حرفه‌ای است تا معمای قیمت‌گذاری را حل کنند و از ترکیب متوازن سنت و نوآوری پیرامون قیمت‌گذاری در سال‌های آینده اطمینان حاصل کنند.