نویسنده (ها): دکتری یونس خادرووی
در ابتدا منتشر شده در به سمت هوش مصنوعیبشر
تصور کنید که فردا به دنیایی از خواب بیدار می شوید که 99 ٪ از نیروی کار امروز – دستی ، شناختی ، خلاق – خودکار است. نه تنها در بخشی جایگزین ، بلکه کاملاً توسط سیستم های هوش مصنوعی و زیرساخت های روباتیک که با دقت و سرعت غیر انسانی کار می کنند ، کاملاً اداره می شود. منظور از کار برای جامعه – سنگ بنای هویت ، ساختار و تبادل ارزش – برای تقریباً همه منسوخ می شود؟
این یک آرمانشهر علمی تخیلی یا یک فنی استوایی نیست. این یک مسیر است که هرچند ممکن است در کوتاه مدت غیرممکن به نظر برسد ، به طور فزاینده ای قابل قبول است زیرا پیشرفت های نمایی در هوش مصنوعی ، روباتیک و زیرساخت ها تغییر شکل می دهند که “کار تولیدی” حتی به معنای آن است.
اما با اتوماسیون ، آبشار سؤالات اساسی می آید: چه اتفاقی می افتد که انسان دیگر نیازی به تولید نداشته باشد؟ مردم در دنیایی چه ارزشی به ارمغان می آورند که ماشین ها این کار را انجام می دهند؟ و چگونه می توانیم به جای کمبود ، یک جامعه کارآمد را در مورد فراوانی بسازیم؟
مدل اقتصادی فعلی ما بر اساس یک اصل اساسی ساخته شده است: ایجاد ارزش توزیع شده. شما چیزی تولید می کنید – نیروی کار ، خدمات ، محصولات – که دیگران به آن احتیاج دارند ، و در عوض ، پول دریافت می کنید ، که برای دستیابی به آنچه دیگران تولید می کنند استفاده می کنید.
پول یک پروکسی برای نیروی کار است. این واحد استاندارد است که به تجارت بیکر اجازه می دهد … وبلاگ کامل را به صورت رایگان در رسانه بخوانیدبشر
منتشر شده از طریق به سمت هوش مصنوعی
